Van West naar Oost. Vanaf Adelaide richting Melbourne. Deel 1.

Weer even bijkletsen vanaf;

Zondag 2 september.

Al vroeg in de middag aangekomen in Glenelg. Dat is geen voorstad maar een van de vele woonwijken van Adelaide. Onderweg daarheen vanuit Clare hebben we verschillende keren Adelaide Rosella’s gezien. Soms een groepje maar meestal een enkeling die langs de weg eten aan het zoeken was. Ze vlogen echter meteen weg bij het passeren van een auto dus fotograferen of filmen was jammer genoeg niet te doen.

Het zijn vogels van zo’n 30 tot 35 cm groot. Ze zijn op het eerste zicht overwegend geelachtig tot rozerood, met blauwe wangen en keel. Ze hebben zwarte veren op de rug die geelrood omzoomd zijn. Een blauwe staart en zwarte veren op de schouders en ze hebben een blauwachtig grijze snavel. Tot aan Port Wakefield zagen we vogels die grotendeels geel op de buik waren met enkele spaarzame lichte rode veren op de borst en buik. Voor de kenners onder ons leken ze qua kleur meer op een mengeling van bleekkop rosella’s en strogele rosella’s. Heel veel geel op de borst. Dichter bij Adelaide werden de borst- en buikkleur meer rood. Het zijn vogels die erg snel en wendbaar zijn in hun vlucht. Prachtig om ze hier in het wild te zien. Al is het vaak maar in een flits.

Wat ook opvalt is het feit dat je hier in vergelijking met de rest van Australië en met wat we tot nu toe gezien hebben weinig Rose’s tegenkomt. Op een enkele plaats in een dorpje op het gras van het lokale park een groepje of een enkel paartje langs een doorgaande weg. Verder veel grote kraaien maar dan niet helemaal zwart maar met een wit rugdek en grote witten vlakken op de vleugels en staart. Ze vallen overal erg op door die opvallende witte vlakken.

Maar goed. In de middag naar het centrum van Glenelg gegaan en daar wat rondgelopen. Het is een erg modern centrum met leuke en gezellige bistro’s en bars met terrassen die druk bezet waren. Ook is daar een groot speelcentrum voor de jeugd waar het op deze zondagmiddag erg druk was. Allerlei speel- en klimtoestellen, een groot zwembad met twee enorme waterglijbanen en binnen in de hal voor het zwembad een carrousel zoals in de Efteling. In de buitenruimte tussen alle speeltoestellen ook waterwerkjes en grote grasvelden waarop gespeeld en gezond werd. Het was daar zeker 22 graden en in de zon uit de wind is dat best lekker.

Maandag 3 september.

’s-Middags naar een huisarts die ons meteen doorverwees naar een prive ziekenhuis voor de bloedtest en de scan.

Uiteindelijk weer een hele middag in het ziekenhuis doorgebracht met als resultaat dat het de goede kant opgaat. De boot (laars)nog twee weken dragen met het in twee stappen verwijderen van de hielverhoger en tussendoor oefeningen gaan doen voor de hiel en de Achillespees. En dat laatste valt knap tegen. Maar wat wil je. Mijn been heeft al sinds 15 juli niets meer gedaan. Dat wordt flink oefenen maar ik heb een goede chauffeur aan ons Riki en dus ga er vanuit dat ik weer normaal kan lopen en autorijden wanneer we in Nieuw Zeeland zijn aangekomen. Al met al goed nieuws.

We hebben ons daarna uit tevredenheid maar getrakteerd op een lekker diner in de stad.

Maar ’s-Avonds bij terugkomst besluiten Sieb en Rian om eerder dan gepland naar huis te gaan omdat ze minder goed nieuws te horen kregen over de gezondheid van hun dochter. En vanaf woensdag reizen we met z’n tweetjes.

Dinsdag 4 september.

We zijn vanuit het centrum van Glenelg met de tram naar het stadscentrum van Adelaide gegaan. Meerijden met de tram is hier voor pensioners tussen 9 en 3 uur gratis. Een drukbezette lijn die ons uiteindelijk in het hart van Adelaide bracht. Adelaide was de eerste stad in Australië die, zoals Canberra en New York bestaat uit straten die allemaal haaks op elkaar staan en daarmee de stad verdeeld in grote vierkante of rechthoekige blokken.

Zo is de hoofdstraat meteen ook de winkelstraat die zeker een kilometer lang is en waar naast de grote supermarkten vooral de duurdere kleding- en schoenwinkels de boventoon voeren.

Wat dan weer wel mooi is aan deze stad is dat er tussen de vele nieuwe kantoorgebouwen en winkelpanden ruimte gehouden is voor de oudste gebouwen die of helemaal gerenoveerd zijn of waarvan alleen de gevel bewaard is en waarachter dan een groot nieuw gebouw is weggezet.

Bij een van die opvallende oude gebouwen, Adelaide Arcade, zagen we bovenaan een merkwaardige beeltenis.  Een wapenschild met daarop vier vakken. Daarin een schaap, een schip, een anker en een gekruiste schop en pikhouweel. Alle vier zijn dat belangrijke kenmerken die te maken hebben met de ontwikkeling van Australië. Links van dat wapenschild staat een Emu en rechts een kangoeroe. De bedoeling van het erbij staan van deze beide dieren is de volgende. Deze beide dieren zijn de enigen die niet achteruit kunnen lopen en symboliseren daarmee de gedachte die Australië wil uitstralen. We kunnen alleen maar voorruit en gaan niet terug of achteruit. Onderaan staat dan de tekst Avance Australia. Ofwel vooruitgaan Australië. Op de foto kun je die tekst eronder maar net zien.

Ons Riki en Rian hebben veel winkels bekeken omdat ze nog kleding zochten. Uiteindelijk hebben zij zelf niets gekocht en zijn Sieb en ik terug naar de camping gegaan met een nieuwe trui en twee shirts.  Maar wel gezellig rond gekeken in een voor ons feitelijk veel te grote en te drukken stad. Tijdens de middagpauze was het in die straat een drukte van jewelste. Alle kantoorpersoneel komt dan de stad in voor een lunch of een bakje koffie dat ze meenemen.

Woensdag 5 september.

’s-Morgens afscheid genomen van onze vrienden die meteen richting het oosten zijn gaan rijden richting huis op aan. En wij zijn terug in Noordelijke richting gegaan naar de wijnstreek de Barossa Valley rond Tanunda. Onderweg het stadje Gawler aangedaan en daar is ons Riki geslaagd voor een kleidingstuk en heeft er een warme omslagdoek gekocht.

De nacht doorgebracht op de camping in Tanunda na eerst nog in de omgeving de nog steeds kale wijngaarden bekeken te hebben. De eerste knoppen zitten er al aan te komen maar dat geeft nog geen groene gloed op die velden. Terwijl er al wel veel bomen zijn met jong groen blad en er veel bomen en struiken bloemen dragen in verschillende kleuren paars, geel, wit en roze. Erg mooi om die te zien staan als omzoming aan de doorgaande wegen in de kleinere plaatsjes. Naast de kale wijngaarden is hier te genieten van de heuvelachtige omgeving met de vele groene akkers met enorme oude bomen waartussen op de ene plaats zwarte runderen grazen en het op de ander plaats wit tot vuilwit ziet van de schapen. Ook veel velden met olijfbomen en fruitbomen die allemaal afgedekt waren met grote netten. Ook zagen we nog op veel plaatsen werklui die in de wijngaarden met het laatste snoeiwerk bezig waren en met het aanbrengen van een laag stro onder de ranken zoals we dat bij ons doen bij de aardbeienstruiken. En niet te vergeten de enorme grote geelkleurende akkers met koolzaad planten.

Donderdag 6 september.

Vanuit Tanunda zijn we eerst nog iets noordelijker gegaan naar Nuriootpa en vandaaruit langs vele kleine dorpen afgezakt naar Hahndorf. Een klein pittoresk, vooral toeristisch plaatsje iets ten zuidoosten van Adelaide. Na een korte wandeling langs enkele van de vele winkeltjes de camping opgezocht.

En we stonde daar nog maar net of er landde een Adelaide Rosella in het groen naast de camper. En eindelijk heb ik er een op film kunnen vastleggen.

Vanavond lekker warm in de kampkeuken ons avondeten klaar gemaakt.

Tot woensdag lieten we ons bed opgemaakt liggen in de camper omdat we met z’n viertjes of  buiten zaten om te eten of in de caravan. Vanaf nu ruimen we ons bed iedere morgen op omdat we dan binnen meer ruimte hebben.

Vrijdag 6 september.

Vandaag gaan we verder naar het zuidoosten richting Mount Gambier aan de zuidkust.   

Maar dat horen jullie later weer.