Nieuw Zeeland Noordereiland (1).

Hoi daar zijn we weer.

Om te beginnen wat korte verhaaltjes omdat we de eerste week erg rustig aan gaan doen bij mijn broer in Inglewood.

Zaterdag 20 oktober.

We hebben een veilige oversteek gehad. Een flinke noordelijke wind bij het oversteken tussen de eilanden maar dat gaf weinig schommelingen. Alleen buiten aan dek waaide je jas bijna van je lijf.

Wel lekker luchtig en fris. Maar met het zonnetje erbij een prachtige oversteek. Vooral het eerste stuk door de fjorden. Helaas geen foto’s want we hadden (dom dom dom) onze toestellen benedendeks in de camper laten liggen en mochten niet terug om ze op te halen.

Vanaf de boot, het was inmiddels drie uur, rechtstreeks naar de camping in Lower Hutt gereden, ongeveer 15 km ten noorden van Wellington. En het was druk op de weg. Iedereen vrij, veel winkels langs de route naar het noorden door een druk industrieterrein. Op ons gemak alles weer ingericht voor de overnachting.

Zondag 21 oktober.

Vandaag de stad in naar het grootste en mooiste museum van Nieuw Zeeland, Te Papa.

Het was prachtig weer dus eigenlijk een beetje jammer om naar binnen te gaan maar nog steeds prachtig om in dit museum te kunnen rondkijken. Veel Maori kunst en gebruiksvoorwerpen van hen uit vroegere tijden. Ook enkele afzonderlijke afdelingen met vele onderwerpen. We hebben weer echt genoten van al die dingen.

Daarna naar buiten in de zon. Gezellig druk in het park vlak bij het museum. Veel jongeren die genoten van een van de eerste echt zonnige vrije dagen. Een grote en kleurige groente en fruitmarkt vlak bij de haven, waar we vanaf Te Papa een foto van genomen hebben die we op de site zetten.

Maandag 22 oktober.

Vanuit de camping langs de oostkant van het Tararua Forrest Park naar noordoosten gereden richting Palmerston North. Maar eerst moesten we vanuit Upper Hutt de Rimutaka Hill over naar Featherston. Opnieuw een erg bochtige maar goed aangelegde weg die ons weer langs steile hellingen en afdalingen van West naar Oost over die heuvel leidde. Daarna in de zon en door een vlakker landschap via Greytown naar Masterton. Ook hier prachtige groene weiden en velden aan beide zijden van de weg. Met enkele uitgestrekte bossen met pijnbomen voor de houtproductie. En ook hier weer op sommige plaatsen grote stukken kale grond waar net alle bomen gerooid waren en de restanten achtergelaten waren die niet opgeruimd worden.

Naar ons idee een forse misser voor de lokale economie omdat er erg veel bruikbaar hout achterblijft. Wanneer je dan kijkt naar de totale oppervlakte aan houtproductie in Nieuw Zeeland dan blijven er voor vele miljoenen liggen die bijvoorbeeld gebruikt zouden kunnen worden om de elektriciteit centrales van biobrandstof te kunnen voorzien. Nu levert dat na hevige regenbuien aardverschuivingen op waarbij enorme hoeveelheden hout van de heuvels afschuiven en op de onderliggende wegen en dorpen terechtkomen. Wat weer veel schade geeft en opgeruimd moet worden. Maar ja. Misschien dat er eerstdaags aan gedacht wordt om het nuttig te gaan gebruiken in plaats van het ongebruikt en als afval achter te laten na het rooien.

Vlak bij Masterton voor het eerst een Tui vogel van dichtbij kunnen filmen. Een prachtige glanzende zwart tot paars gekleurde vogel met een opvallend plukje spierwitte veren op de keel. Een honing- of nectareter. Hij of zij was volop doende om de nectar uit de bloemen aan de bomen te snoepen.

Ten noorden van Masterton en vanuit Patea langs Mount Bruce naar Pahiatua gereden. Vandaaruit naar het westen de heuvels over en langs de Manawatu river naar Palmerston North. We hebben daar getankt en geluncht. Palmerston North is een van de grotere steden op het Noordereiland.

Net als in Australië en op het Zuidereiland zijn ook hier nagenoeg alle woningen opgezet met als basis houten frames met aan de buitenzijde plaatwerk of soms stenen en overal golfplaten daken. Een enkele keer zie je een dak met kunststof platen in de vorm van dakpannen. Voor ons ziet er dat wat armoedig uit maar hier is het pure noodzaak omdat bij een aardbeving een houten frame veel langer heel blijft dan een uit steen opgebouwd huis.

Aan het einde van de middag zijn we aangekomen in Inglewood en hebben de camper weggezet op de inrit bij het huis van mijn broer.

We gaan hier een aantal dagen blijven. Lekker rustig bijkletsen, samen wat dingen doen, de buurt verkennen en enkele wandelingen maken. Het weer is ook niet alles omdat het nu bijna elke dag regent.

Maar dat zijn dingen die we lekker samen gaan doen. Wanneer we weer verder gaan trekken ga ik weer verder met verhalen.

Tot dan maar weer.